Zaterdag 6 juni.
Ik zou even mijn ogen sluiten, ben lekker achter in gaan liggen op de kist met kookspullen, hoofd op mijn rugzak en voeten tussen de stoelen door het ging ook mar net. Lekker onder mijn slaapzak en even werd 3 uur. Nog even blijven liggen. Tegen zessen achter het stuur gekropen met een kop thee en klaar voor het laatste stuk. Tegen negen uur verscheen dan toch het bord Esbjerg .
Eerst even een vers kopje thee gezet en daarna door de poort en op naar het meldpunt en opstel terrein. Wat nog niet zo druk was . de veerboot Smyril line, de Norrona , lag er al en er was een hoop bedrijvigheid met lossen.
Van af elf uur was het mogelijk om je te melden en daarna kon het wachten beginnen.
Naar mate de tijd verstreek werd het drukker, met meer en deel Fransen en Duitsers maar ook enkele Nederlanders, IJslanders en Engelsen.
Vlak voor mij stond een Engelsman, Owen met een geheel op IJsland geprepareerde landrover defender.
Dit geeft gelijk een soort van band al zijn we het er nog steeds niet over eens bij wie nou het stuur aan de verkeerde kant zit .
Owen rijdt al ruim 30 jaar met groepen over IJsland en had de nodige bruikbare tips en bestemmingen.
verder nog staan kletsen met Erik en Ellen die ook uit Noord-Holland komen. Een Duits stel met ook een landrover discovery en een veel te mooie motorkap, deze tont een satellietfoto van IJsland over de volledige motorkap. Super mooi om te zien.
Het lange wachten werd eindelijk beloond met het oprijden van de boot en het vertrek tegen vier uur. Dit had drie uur moeten zijn maar of dat nou drie uur onze tijd moest zijn of drie uur schip time(dit is de tijd van de faroer) dus we zullen wel op tijd vertrokken zijn. Wel raar dat het in eens weer drie uur is.
Maar goed we varen op naar de hut onder het trailerdek, alleen het zwembad is nog lager. De hut delen we met negen man, gelukkig zaten we er maar met zijn zessen , en op de gang zitten 5 van deze hutten het is er dan ook best warm, gelukkig op de terug weg een het maar met zijn vieren.
