Reizende oom Roel

Vrijdag 12 juni
Vandaag is het dan zo ver op naar de grootse kolonies van noord IJsland. De weg er heen is op zich al een uitdaging , eerste stuk is nog goed te doen maar daarna kom je met een luxeauto geen kant meer op, de omgeving is een en al steen. In deze omgeving moet het aan het drijfhout,wat hoog op de kant ligt, kunnen spoken. Het is dan ook geen drijfhout van een plankje, maar gewoon stammen van soms meer dan 50 cm doorsnee. Net van af mijn kampeer stek een uur wezen lopen over dit op toendra achtige landschap wezen lopen , dat viel af en toe vies tegen over al die stenen. Daar in tegen is de vegetatie van korstmossen en mossen prachtig
Nu ik dit zo alles zit te schrijven in mijn korte broek, ja het kan echt op IJsland en dat nog om tien uur savond s al begint het nu toch wel wat fris te worden maar de zon is nog lang niet onder .
Ik zit dit alles te schrijven op het uiterste puntje van Langanes, bij het vuurtorentje wat er staat , aan 3 kanten de Atlantische oceaan om me heen. Begin nu een idee te krijgen hoe de mensen zich moeten gevoelt hebben die ooit in de verlaten nederzettingen hebben gewoond waar ik vandaag langs kwam. Ik zit nu ruim drie uur van de bewoonde wereld af en ook helemaal in mijn uppie , voor hun was het toen heel gewoon en zij deden er vast langer over dan dat ik nu doe, maar het blijft een aparte ervaring om eens ergens helemaal alleen te zitten zonder dat er ook maar iemand in de buurt zit, oke wat is 3 uur rijden maar toch.
Blijft de vraag hoe lag toen de reistijd was. Toen was de weg vast niet zo te berijden zeker gezien de omgeving waar je doorkomt is het moeilijk voor te stellen dat mensen er toen ooit een weg hebben gelegd. de omgeving bestaat aan steen ,steen en nog eens stenen er is niks vlak al zijn er ook geen echte bergen meer . voor je bij dit vuurtorentje bent praat je over nog geen 40 km maar wel bijna 3 uur rijden . Ook de stilte is adembenemend, onder het eten was er op een moment waarop je geen vogels en zelfs de golven even niet hoorde, dat is wel een hele aparte gewaarwording . zo’n pure stilte heb ik nog nooit mee gemaakt. Maar goed om ook eens te ervaren hoe dat is.
Dit schiereiland ligt hoog boven zee maar verder is het een redelijk vlak plateau de vogels broeden dan ook allemaal op de steile kliffen, tja dat is bijna geen foto mogelijkheid. Toch wel jammer want het ziet er schitterend uit. Ook hier wemelt het weer van de goudplevieren, als of het een ware plaag is. Verder kom ik hier de eerste bontbekken tegen. De noorstesterns zitten gewoon over al langs de weg,nou ja weg, karrenspoor en dat is nog een luxe benaming.
Morgen mag ik dit karrenspoor weer terug rijden, nou ja hobbelen, oo wat ben ik gelukkig met die nieuwe stoelen.
Verder vandaag afscheid genomen van mijn Duitse vrienden, zij waren hier gister avond nog heen gereden en hebben vlak bij een nood hut die halver wegen Langanes overnacht. We rijden nog een deel de zelfde route maar of ik ze nog inhaal geen idee. Zij rijden door naar de west fjorden en ik sla halverwege af naar een aantal watervallen , waar onder Dettifoss, en ga dan de richting op van de lava en kokende modder. De west fjorden ga ik samen met Marieke doen. van daar dat ik straks omdraai om via de zuid kant van IJsland naar Reykjavik te gaan. Ook staat er nog de afspraak om Owen, onze engelse vriend te bellen, tegen de tijd dat ik in de buurt van de Landmannalaugar zit om als het beide schikt een poosje samen op te rijden. Hij moet ook 8 Juli in Reykjavik wezen.
Morgen weer eens proberen om dit alles nu met foto’s op de blog te krijgen en gaan ik richting Raufahorn en misschien nog wel door naar Kopasker , worden weer wat kilometer asfalt en her en der een graffel weg.

Dit bericht is geplaatst op zaterdag 13 juni 2009 om 7:13 pm in de categorie Uncategorized. Je kunt reacties op dit bericht volgen via de RSS 2.0-feed. Zowel reacties schrijven als pingen is momenteel niet mogelijk.