Woensdag 10 juni.
Het is heerlijk om wakker te worden met allemaal roepende vogels om je heen en een kabbelende beek op de achter grond. Echt een heerlijk vakantie gevoel. Na het douchen heerlijk rustig aan het ontbijt, de kaas hadden ze toch niet in de auto gevonden dus toch een beetje Hollands. Het regent niet meer maar alles is nog wel nat. Buitentent maar op een rol en los in de auto. En de rest weer net je in de zak. Even later komt de camping eigenaar afrekenen, 750 kronen, dit is nog geen 4,50 euro. Dat is in Nederland dan toch even duurder. Samen met de duitsers richting de vogelrotsen. Maar niet voor dat we even de start kabels aan hun auto hebben gehangen om te starten, door het gebruik van de omvormer was bij hun de accu leeg. Ja en dan wordt er natuiurlijk over en weer even geplaagd. Zeker om dat mijn omvormer naar 220 volt er nog niet in zit.
Deze hoek staat bekent dat de puffins (papegaaiduikers ) vlak bij zitten. En dat klopt ook niet een paar maar wel een paar honderd. Zo mooi als ze zijn zo stuntelig zijn ze ook lopen is meer hippen en bijna vallen, en bij het landen op het water laten ze zich zo vallen. Wel een lach wekkend gezicht. Op dit punt zitten naast papegaaiduikers ook drieteenmeeuwen en een paar honderd eidereenden. De natuur blijft hier fascinerend en je valt van de een geweldige omgeving in de andere.
In de loop van de morgen afscheid genomen van mijn Duitse vrienden, zij gaan verder richting Alfavikufjall, een 4×4 track wat dood loopt tegen de kust.
Mijn route zal mij vandaag naar de Hellisheoi brengen, dit is bergrug met de hoogste pas van IJsland 655 m. De steile om hoog telt een groot aantal haarspelt bochten. Halverwege deze pas is er een afslag die dood loopt tegen de kust, de bedoeling is om hier te overnachten.
Zo gezegd zo gedaan, een deel van de route loopt de eerste tijd over de zelfde als die van gister allen nu met de zon er bij lijkt het nog mooier. En ja, dan zitten er weer foto stops in zo veel zelfs dat ik op eens de Duitsers weer tegen kom, deze konden niet langs de pas waar ze langs wilden daar lag nog te veel sneeuw en was afgesloten. De hellsheoi maakt zijn naam hell wel waar, ontelbare bochten die je met nog geen 30 kunt nemen en goed opletten wat je doet omhoog wil best metin de tweede of derde versnelling maar naar beneden houd het wel op met in zijn eerste of tweede versnelling en het nodige bij remmen. Maar de uitzichten mogen er wezen. Iedereen die ookt naar IJsland gaat dit is zeker een aanrader. Onder weg zijn ze bezig met het nat maken van de wegen zo dat de grootste gaten er weer uit te halen, de weg word op deze manier wat zachter en daardioor weer vlakker, nou ja geen enkele IJslandse weg is echt vlak zelfs de asfalt wegen niet. Deze vakantie is dan ook een uitdaging voor mijn schokbrekers. Door dat de weg zo nat is zit de auto er ook gelijk niet meer uit dacht dat ik een groene had maar inmiddels is deze meer bruin. Onder aan de Hellisheoi komen we mekaar weer tegen. We hadden beide op de pas afwillen slaan naar Dyjafall, alleen was de hele afslag niet te vinden en waar je verder op wel de pas kon zien lag deze nog groten deels vol met sneeuw.
Uiteindelijk zijn we achter mekaar aan naar de camping in Vopnafjordur gereden. Daar ligt de camping midden in het dorp, we vragen ons even af wat zullen we doen? Hier blijven staan of naar Bakkafjordur, kleine 30 km verder op. We besluiten toch te blijven staan volgens de gids heeft Bakkafjordur geen warmwater en douch en die hebben we hier wel.
Na heerlijk in het zonnetje te hebben zitten eten, toch maar even de kabels en de omvormer in de auto maken. Na een iets meer dan een uur hangt alles op zijn plek en werkt het ook nog. Nu even afwachten of het ook zo werkt als het hoort, laptop aan de stroom en lekker de hele nacht aan de stroom laten.
Na een deel van mijn verslag getikt te hebben maar eens slapen.