Maandag 6 juli
Vandaag eens heerlijk uit geslapen en pas om tien uur mijn tent uit. Vandaag wordt een dag van asfalt naar Reykjavik om morgen eens de huishouding te gaan doen. Kleding wassen, auto wassen, opruimen. Bij Actric trucks langs en kan zo nog wel even door gaan. Echt een dag van rommelen mag ook wel eens naar ruim 4 weken.
Vandaag de rondweg 1 zo veel mogelijk gemeden en lekker over de binnen wegen richting Reykjavik. Oke was dan ook pas tegen half twaalf van de camping af. De eerste halte was de vvv in Selfoss. Ook daar kon ik gewoon weer met mij laptop terecht zonder daar voor te hoeven betalen. Nu ik dat weet gebruik ik alleen daar nog het internet , ja ben en blijf Hollander.
Aan een aantal mailtje te zien heeft het water wel indruk gemaakt, wees ook gerust zo vrij om reacties bij mijn blogs te zetten. Jullie genieten dan wel van mijn verhalen mag ik dan van de reacties genieten? Kan begrijpen dat het voor sommige niet makkelijk is, die hadden liever willen ruilen, dan hat ik nu in België gezeten. Ben ik even blij dat ik niet wilde ruilen.
Van uit Selfoss, de 33 op richting Stokkeryri, onderweg kom je langs Baugsstaoir, dit is een oude zuivelboerderij. Die gebouwd is in 1905 en tot 1952 in gebruik was. Er werd met behulp van waterkracht boter en kaas gefabriceerd, die voornamelijk voor Engeland en de binnenlandse markt was bestemd. Jammer dat het nu gesloten was maar door de ramen zag het er zeker bezoek waardig uit. Vraag me ook af of alles nog werkt zo zag het er namelijk wel uit.
Blijf het toch wel heel apart vinden dat er in dit land nog zo veel oude dingen bewaard zijn gebleven. Bedoel het hele gebouw, plus de inrichting. In Nederland gaat het tegen de vlakte en verdwijnt het. Heb me hier al eerder over verbaast. Maar is wel geweldig om dit soort dingen nog te mogen en kunnen zien.
De reis gaat verder langs de kust. Eindelijk weer eens zee en geen bergen, hobbels en stof. Tussen Stokkeryri en Eyribakkeyri is in het verleden de lava de zee in gestroomd, dit geeft een heel aparte kust. Best wel bijzonder om dit zo te zien. het is nog aparter om tussen alle plasjes door over de lava te lopen. De vegetatie is toch ook wel weer iets aparts kom planten tegen die ik helemaal niet ken. Volgende keer toch ook maar een flora mee om die dingen te kunnen opzoeken, of zou tegen die tijd internet net als mobile telefonie overal, nou bijna overal werken. Hier in het binnenland werk je gsm zeker niet. maar ook dat heeft wel weer wat.
Nou we toch weer in de lava zitten ook gelijk maar even door naar de Raufarholshellir, dit is een van IJslands grootste lava groten deze grot is ca 1300 meter lang. Mooi iets om straks met Marieke eens in te gaan kijken. Ik vervolg mijn weg over de 427. Dit lijkt in het begin een hele goeie weg maar al gauw wordt het een wasbord en trilt alles in de auto. Bij de afslag naar Strandarkirkja, daar staat een bord “Free campsite” toch even kijken of het wat leuks is. Na een aantal kilometers komt een kleine camping inzicht. Er staat op het veld alleen een gebouw met toiletten en water. Niet iets waar ik miek haar vakantie maar mee laat starten, gaat dus toch Grindavik.
Naast de 427 wordt zo als het lijkt een nieuwe weg aan gelegd, vermoet dan ook dat dit de rede is dat deze weg nu zo slecht is. Het blijft voor kilometers wasbord. Uit eindelijk komt er een afslag naar de 428 hier staat een bord dat het voor een gewone luxe auto een erg slechte weg. Dus dat zal met een 4×4 wel een redelijke weg zijn. valt dit even tegen er zitten lelijke gaten in de weg, dat dit nog met een gewone auto mag snap ik niet.
De weg is wel een hele mooie tussen de lava door, de ene keer zijn de bergen rood en dan weer zwart of geven in eens allerlei kleuren weer. Zeker als de zon door de wolken komt dan lijkit het wel of er ineens iemand aan het schilderen is. Wel leuk om hier ook weer een binnendoor weg te vinden. Halver wegen is er zelfs een kleine camping. alleen daar lopen de schapen dan gelijk om je tent, dat is voor de komende tijd geen optie, als ik nog weer eens terug ga is een netje of draadje voor om de tent en auto misschien wel handig om mee te nemen, er zijn meer van deze kampeerplaatsen waar je tussen de schapen staat. De weg eindig op een wel hele vlakke asfalt weg, dit is de eerste echt vlakke asfalt weg die ik mee maak. Je moet hier dan ook gelijk om je snel het denken is maar 90 km per uur, maar deze weg leent zich makkelijk 120 km per uur, maar zit niet te wachten op een IJslandse bekeuring. Deze weg brengt mij weer naar Reykjavik. Waar ik de de nacht weer op de camping in de stad zal door brengen. Hier kom ik ook gelijk weer een Nederlands stel tegen die ik in Skaftafell ook al tegen kwam. IJsland blijft dus klein.