Zondag 14 juni
Het is vanmorgen toch niet gelukt om alles op internet te krijgen. Het hotel was gesloten, geen gasten? Raar volk die IIslanders.
Vanmorgen eerst nog even met jozef een kopje thee gedaan voor dat ik op pad ging. Gelijk de wagen van jozef even goed bekeken, deze hangt van plakband en tape aan mekaar. Gek gezicht. Hij gebruikt de auto alleen op IJsland en stalt hem iedere winter bij een boer binnen. Na afscheid genomen te hebben dus eerst op naar het hotel maar zo als ik al vertelde, gesloten. Dus de weg maar op richting Hraunhafnartagi, het bijna meest noordelijkste punt van IJsland. Het noordelijkste punt ligt even verder en is slecht tot niet te bereiken, en wat scheelt het tiental centiemeters. De wandeling er heen was een super mooie, een stok mee was geen overbodige luxe, overal maar dan ook over al sterns en de kwam gelijk mij maar even bezoeken. Toch raar dat er dan gewoon een route word uit gezet naar het noordelijkste punt, zo iets zou in Nederland al gauw in het broedseizoen gesloten worden. Na een mooie wandeling en wat klimmen en klauteren over de door de zee hoog opgeworpen steen stond je dus op het meest noordelijke puntje en nog maar een paar kilometer van de poolcirkel verwijderd. De wandeling terug was net zo mooi met weer de sterns en voor de liefhebbers iets wat op een krombek lijkt met kleur ringen ( sorry vogelboek vergeten) de vogels lopen hier bij wijze van spreken over je schoenen.
Van uit Hraunhafnartagi door naar Rauoinupur, 2 grote vogel rotsen. Gen gelijk als je daar bent stopt er een klein autootje met een IJslandskenteken, en daar uit stappen je raar het al geen IJslanders maar Nederlanders Willem en Netie een echtpaar uit het Noord-Hollandse Castricum, kom ik nou nooit van het Noord-Hollandse af? Gezellig met zijn drieën naar de rotsen gelopen en het uitzicht daar was verbluffend zo mooi had ik de jan van genten op Langanes niet zien zitten. Oke nu ook nog te ver weg om knappe foto’s te maken. Daar voor moet je denk ik toch met meer dan 500 mm aan komen. Toch even mijn best gedaan voor wat mooie platen en wie weet ooit in de toekomst nog eens terug. Na een anderhalf uur de wandeling terug maar eens gemaakt, nou vergeet ik te vertellen dat de toegangsweg naar het beginpunt van de wandeling gewoon dwas door een kolonie met sterns loopt. Bij het begin staat dan wel een hek met de tekst er bij dat je niet uit de auto mag tot dat je bij het begin van de wandelroute bent. Maar zo wel op de weg als bij de wandeling duiken de sterns op je, raar gezicht om te zien dat ze je auto aanvallen.
De route brengt me vandaag verder naar Kopasker. Een leuk klein plaatsje, maar bij het zien van de camping, heb ik toch iets van vannacht maar niet hier. De camping ligt tussen wat voor een industrieterrein moet door gaan. Na op de kaart gekeken te hebben zak ik nog maar wat naar het zuiden. De camping die ik dan tegen kom is helemaal top voor 800 kronen lekker de ruimte en zelfs een zwembad. Omgerekend nog geen 5 euro. Snap nu ook niet meer waarom een camping in Nederland zo duur moet zijn.
Het landschap is onder weg behoorlijk veranderd, begon het nog met rotsen en korstmossen, onderweg veranderde het is een bijna kaal maanlandschap. Om daarna weer over te gana in een landschap waar zelfs al weer struiken staan.
Er is net een groep IJslandsejeugd aan gekomen, deze zullen wel de hele nacht door feesten dus zal vast wel gezellig worden. Wat wel op vald is dat 99% van deze jeugd toch al aardig dik is.
Nu net zijn Peter en zijn vrouw op de camping aan gekomen een Duits echtpaar dat hier 3 weken gelden ook al stond maar toien was er nog niks op en op de camping en zat de weg naar de waterval Dettifoss nog dicht. Hij vertelde dat deze nu wel open is. Morgen maar eens even een planning voor komende dagen gaan maken.
Voor de rest heb ik niet zo veel te melden. Morgen maar weer eens kijken waar en wat ik kan berichten.
