Vrijdag 19 juni
Vandaag is de planning om grotendeels de dag door te brengen in Akureyri, als ik tot twee uur in mijn tent was blijven liggen had ik dat ook zeker gered, maar nu niet. Het is dan een van de grotere steden op IJsland. Smorgens eerst in het Nonnahus, wezen kijken. Dit is het huis waar Jon Sveinsson, opgroeide, en dat terug komt in zijn Nonni-boeken. Dit zijn jeugdboeken waar in hij verteld over de avonturen die hij beleefde in zijn jeugd. Na hier een uurtje te zijn geweest veel meer tijd gaat ook niet. Huisje is nog al klein en ik moet beneden over al bukken om mijn hoofd niet te stoten, op zolder is het zelfs zo klein dat het bijna op je hurken door de deur moet. Wat wel een mooie indruk geeft van hoe klein mensen vroeger waren en hoe klein ze leefde.
Het andere museum waar ik wel eens wilde kijken was nog niet open. Dan eerst eens in de botanische tuin kijken. Akureyri staat en stond vroeger al bekent om de mooie tuinen die mensen bij hun huizen hadden. In de botanische tuin staan alle planten die er op IJsland voor komen. Dit zijn er nog aardig wat maar toch valt de grote van de tuin wel mee. Alles ligt er wel keurig aan geharkt bij. Iets wat op IJsland toch wel opvallend is. Alles is super netjes en schoon. Nergens vindt je afval op straat en sanitair is overal schoon en netjes. Wat wel leuk is om te zien is dat de bloembollen hier nu bloeien.
Het weer werkt vandaag ook lekker mee al is de wind nog wel behoorlijk koud. Maar in de zon en uit de wind is het goed vertoeven.
Om de dag wat te breken even een stuk het binnenland in gereden om eens te kijken hoe het er daar uit zien, en ja voor het eerst zie ik koeien op IJsland in de wei. Is toch een beetje thuis komen. Onderweg nog wat leuke oude trekkers en werktuigen op de foto gezet. Het is jammer dat het transport zo vel gaat kosten ander s waren er hier best wel leuke dingen te vinden om mee te nemen en thuis nog een hoop plezier mee te maken. Je vindt hier echt van alles van oud tot nieuw naast mekaar. Overal waar een hoop oud ijzer ligt kun je de leukste dingen verwachten. Vandaag een oud internationaal trekkertje drie cilinder die je nog met de zwengel aan moet slingeren. Ja toch jammer dat zo iets staat te verroesten en verrotten een volgende keer toch maar met een trailer over.
Na heerlijk van al dit oude moois genoten te hebben dit nog even voort gezet in het Akureyri museum of Industry. Het klinkt heel groot, in werkelijkheid zijn het 4 ruimtes waar ze van allerlei bedrijfstakken die er in Akureyri zijn of waren wat hebben neer gezet. En gelukkig dan niet de moderne dingen maar de ouderwetse machines. Dit maakte het gelijk een stuk leuker om naar te kijken, al is het wel zo veel mogelijk op een klein stukje. Leuk voor even maar geen uren.
En dan toch ook het centrum even onveilig maken, centrum, uhm drie winkelstaten, met een rondje ben je alles bij langs. Begin me ook af te vragen hoe dat straks in Reykjavik zal zijn. Van de week vertelde iemand dat kennissen daar drie dagen gezeten hadden en dat ze niet snapten dat ze dat konden zij waren er in een dag helemaal uit gekeken. Ik laat me wel verrassen.
Maar op Akureyri, ben ik nu wel even uitgekeken en ga dan ook maar de kant op van Dalvik. Een niet al te grote plaats aan de kust. Toch nog weer vroeg op de camping. Na het genieten van weer een fantastisch landschap kom ik op de camping aan. Bij de ingang wordt er gewaarschuwd dat het terrein door de zware sneeuw val van afgelopen winter op verschillende plaatsen slecht is.
Ook staat daar nog net als in het boek dat het verblijf op de camping kosteloos is, behalve het gebruik van stroom. Eerst even kijken of ze er ook een douche hebben , en dan val het oog op een ander papier waar op staat dat de camping per nacht 1500 kronen kost. Zo’n dure caping heb ik nog niet eens gehad, meestal sta je voor dat bedrag 2 dagen. Dus dacht het niet en lekker weer door naar de volgende plaats, Olafsfjorour. Om er te komen ga je door een tunnel van 3 km en wat voor tunnel. 1 rijbaan breed en voor de andere zijde zijn er om de zo veel meter in steekhavens om mekaar te passeren. Nu rij i k net aan de kant met insteekhavens dus blijft toch steeds een beetje spannedn met wanneer en waar komt de volgende. En dat in een wat minder verlichte tunnel dan we in Nederland gewent zijn. Wat je hier nu wel merkt is dat iedereen ineens rekening met mekaar houd. Maar blijft toch even een aparte gewaarwording om zo een tunnel in te gaan. Wel jammer dat ik er geen foto’s van heb. In het plaatsje Olafsfjorour, is de camping niet te vinden en ook met vragen kom je er niet. Ach erg om door te rijden is het ook niet, want het enige dat je er ruikt is vis, vis en vis en hoe krijg je die lucht weer uit je tent?
Dan wordt het toch maar een dag eerder dan geplant door naar Siglufjorour, de haring stad van IJsland, de voormalige haring stad van IJsland. Hier morgen meer over als ik het haringmuseum heb gezien.
Ook om hier te komen weer zo’n mooie tunnel maar nu rij ik wel aan de kant zonder die insteekhavens en deze tunnel is maar 830 meter lang met 2 rare bochten er in, ach dat is vast gedaan om het nog even spannender te maken. De oude bergpas is jammer genoeg niet meer open, alleen voor wandelaars. Vroeger was Siglufjorour in de winter maanden alleen per paard of te voet te bereiken. De weg tussen Olafsfjorour en Siglufjorour is een weg met fantastische uitzichten.
Aan de besneeuwde bergtoppen is nog goed te begrijpen dat de rest van de binnenlandse wegen nog dicht zitten.
De camping in Sigluflorour, ligt midden in het stadje, wanneer op IJsland nou een stad is of een dorp ben ik nog steeds niet achter. Voor mij is alles maar een dorp. Hier wonen maar 1000 mensen, vandaag 1000 en 1.
Voor morgen staat het haring museum op de planning een dag eerder dan ik eigenlijk van plan was, maar dat is nou het mooie van vrij reizen. Dus als het mooi weer is hier maar een dag langer en morgen eens her inpakken en de was doen. Heeft het luchtfilter ook mooi even de tijd om te drogen. Deze was ook wel even toe aan een opfris beurt.
En ik ook dus ga zo lekker douchen en dan eens slapen