Zondag 28 juni
Afgelopen nacht was niet de meest comfortabele, achter in mijn landrover slapen gaat wel maar niet kijken hoe, wat zal ik vanavond heerlijk slapen. Maar het uitzicht om bij wakker te worden mag er dan ook wel zijn. De mist is weg getrokken en er beginnen gaten in de bewolking te komen. Met een beetje geluk dus ook nog wat zon. Eerst een snel ontbijtje voor dat de eerste bussen op de parkeerplaats verschijnen. En ja exact om negen uur staat de eerste bus op de parkeerplaats en stroomt het vol met toeristen. Ook gelijk worden de amfibische rondvaartboten gestart en gaat de busgangers als een moeder eend met haar koost aan boord. Het blijft leuk om dit soort dingen te zien. De Nederlanders uit het zuiden van het land komen zeggen dat ze gaan, ik blijf nog even wil toch die foto’s met zonlicht hebben. Al zijn die van het ijs in de mist ook wel super mooi.
Na de nodige foto’s hou ik het tegen tien uur ook voor gezien en ga mijn weg naar het westen vervolgen. Onder weg maar eens wat zijwegen uit proberen om eens wat dichter bij de gletsjers te komen. Dit valt nog niet mee en het lukt dan ook niet helemaal zo als ik in gedachten had. Komende tijd nog maar eens kijken of het dan wel lukt om aan de rand te komen staan. Ja, aan de rand er op lijkt mij geen goed idee, zeker niet na het lezen van een gedenksteen waar op staat dat er nog steeds twee Duitsers vermist worden die zich in 2007 op de gletsjer waagden. moet zeggen het nodigt ook wel uit maar laat ik maar weer verstandig zijn. mocht ik het toch wel erg graag willen kan het altijd nog met een gids.
Uit eindelijk eindigt vandaag de reis in het nationaal park Skaftafell. Skaftafell is een berg rug tussen twee gletsjers en sinds 1967 nationaal park. Op de parkeerplaats moet ik even twee keer met mijn ogen knipperen. Dat kan toch niet hier staan de auto van mijn Duitse vrienden, Moni en Rolf. Op weg naar de gletsjer kom ik ze tegen. Ze hebben een geweldige tijd gehad in de west fjorden, krijg dan ook de meest geweldige foto naar de andere te zien. onder het terug wandelen naar het bezoekerscentrum, krijg ik ook het verhaal te horen van de weg waar ik al van te horen heb gekregen dat je die beter niet kunt rijden, en dat klopt. Ze laten later op de avond de fotos zien van een weg die alleen met laag water e doen is en dan nog rij je strak tegen de wand van het klif op, en over al liggen grote stenen. Zij hebben de weg dan ook niet af kunnen maken maar zijn halverwege om gedraai. Bij het zien van de foto’s weet ik zeker dat ik die weg ook niet in ga, wel hebben ze die tip voor een mooie overnachtingsplek, aan het begin van die weg. Heb nou al zo veel tips voor overnachtingen dat ik dagen te kort kom om over al te kunnen overnachten.
Na twee koppen koffie en de nodige verhalen zijn we maar verder gegaan op de camping. In de loop van de avond na de nodige wijntjes komt de vraag of ik mijn auto helemaal was, voor dat Marieke komt, of dat ik alleen haar helft doe. Dit nodigt wel uit om straks de helft te doen alleen al om de foto naar ze te kunnen mailen. Het was toch wel een bijzonder weer zien. De kans dat we mekaar dit jaar weer op IJsland tegen gaan komen wordt nu wel heel klein. Zij moeten donderdag de boot hebben en ik trek naar het westen in de richting van Reykjavik.