Dinsdag 30 juni
na gister vroeg op gestaan te zijn nou eens lekker lui en laat. Ook wel eens lekker. Nog geen echte plannen ook vandaag word alleen tijd om weer eens wat richting het westen op te schuiven. Met nog geen planning dus lekker vrij onderweg. Onderweg kom je toch wel de nodige dingen tegen om te bezichtigen en watervallen zat onderweg.
De tocht begint bij Skaftafell met een gigantische zwarte spoelvlakte is werkelijk net of je in een zwarte woestijn rijdt. Maar langzaam aan veranderd dit in een vlakte met lava die begroeid is met mos. Dit geeft al weer een heel bijzonder beeld. De afwisseling in dit land blijft steeds weer fascinerend en boeiend.
Even voor bij Kirkjubaejerklaustur, mooi galgjes woord , maar ook een om je tong over te breken, staat een bord met 206 Laki. Laki is een van de 120 kraters die in 1783 zijn ontstaan bij een uitbarsting van de spleetvulkaan Lakagigar. Deze uitbarsting duurde van 8 juli 1783 tot 7 februari 1784, (negen maanden). Het was een van de meest catastrofale uitbarstingen die IJsland ooit gekent heeft. Ze werd vooraf gegaan door een serie van aardbevingen. Er ontstond een spleet van 24 km lengte, waaruit lava stroomde. De lavastroom bereikte uiteindelijk een lengte van 60 km. Een gebied van 565 vierkante kilometer werd bedolven onder de lava. Ongeveer op twee derde van de scheur ligt de Laki (818 meter) vanaf de top heb je naar beide kanten een geweldig uitzicht op de kraterrij. De weg hier heen is ca 49 km en kent een aantal rivierdoorsteken. Ook de waterval Fagrifoss ligt op deze route. Geweldig om te zien dat het water waar je net door heen gereden bent hier met een bloed gang naar beneden gaat. Over de 49 km doe je ook gewoon een paar uur heen en een paar uur terug. Het is dan ook wel geweldig om tussen al die lava door te rijden. Het geeft een heel apart gevoel van je heel klein voelen. Ook vallen de meest schitterende kleuren op. Het mos is er ook nog werkelijk gif groen.
Het rijden op zich was al een leuke uitdaging, veel steil de berg op en steil de berg weer af. Om over de bochten nog maar te zwijgen. Hard rijden zit er dan ook niet in, al hoe wel ik geen IJslander bij kan houden. Ach rustig aan genieten is toch veel leuker. En gelukkig mag ik binnenkort deze weg nog een keer doen.
Kan nog veel meer gaan vertellen over deze toch maar eigenlijk moet je het gewoon zelf ervaren. Oja een luxe auto gaat echt niet werken op deze tocht.
De reis eindigt vandaag in Vik. Zal niet alles vertellen anders heb ik over een paar weken niks meer te vertellen.