woensdag 1 juli

Woensdag 1 juli.
Na het inpakken eerst even wat recht gezet op mijn blog ik was 25 juni vergeten toe te voegen, dit tot grote ergernis van bepaalde personen. Die zich ook, gelijk afvroegen of ik niet wilde vertellen wat ik die dag gedaan had. Het is nu ook gewoon te lezen. Het is hier op IJsland wat betreft internet wel vreemd. Op de ene plaats moet je er voor betalen op de andere plaats niet. In Vik was het zelfs zo dat bij de vvv ze 350 kronen voor een half uur rekende en als je dan in het cafe er naast gaat zitten dat je gewoon de sleutelcode krijgt en onbeperkt gratis kan gaan zitten. Ja snap zo langzaam aan niks meer van dit land. Wist dat het al raar ging met de campings maar nu met internet ook al. Blijf gewoon komisch, als je wat gaat zoeken kom je hier echt met een splinter door de winter. Nou oke bijna dan.
voor vandaag staat er ook geen vast eindpunt het enige is dat ik een beetje op tijd wil stoppen met rijden en wel weer wat naar het zuiden wil zitten. Nou leek dit ook tot het eind van de middag goed te gaan. Was de waterval Skogafoss bij Skogar al voorbij, er ligt hier een mooie camping net tegen de waterval aan. Deze staat op iemands verlanglijstje, dus we rijden gewoon nog even door naar de volgende een camping vlak bij de waterval Selialandfoss. Achter deze waterval kun je langs lopen. Jammer dat het altijd zo druk is bij dit soort dingen. Foto’s zonder mensen er op zijn toch mooier maar niet de meest makkelijke om te maken.
Ja en toen ging het mis, een bericht van Owen “Hi how are you getting on? Hope you are having a good time. I am on my way into the Mountains on road F210 from Keldur its a good road and leads to a geothermal area Owen” gelijk maar even bellen, hij zit dan even ten noorden van mij.
Als ik zin had was ik welkom om aan te sluiten. De auto kun je niet missen is een rode met het stuur aan de goeie kant. Ja dat is niet tegen dovenmansoren gezegd dus even snel tanken en dan op naar Keldur en de F210 op. Deze begint schitterend tussen de lava, en rijd dan ook verschrikkelijk. Maar het is wel verschrikkelijk genieten. En dat gaat zo voor kilometers door. Na de lava wordt de weg beter en wordt het meer een soort van zand waar je redelijk op door kunt rijden. Nu maar afwachten wanneer ik Owen zie. De tijd verstrijkt en de kilometers gaan nog steeds goed. Dan doemen er de eerste doorwaadingen op, oo kleintjes geen probleem. En nog geen Owen.
Tegen negen uur doemt er in eens een bord op van doorwaarding met uitleg. Een niet zo makkelijke dus. Toch maar proberen . aan de andere kant zijn 4 Belgen, met hun fietsen ook de oversteek aan het maken. Met de auto moet dan toch ook wel gaan na wat zoeken en inschatten de lijn gevonden die ik wil maken. Met toch een beetje kloppend hart begin ik er aan. En haal netjes de overkant als was deze toch niet zo makkelijk als hij eerst leek. Hopelijk ben ik Owen tegen gekomen voor dat ik de volgende lastige krijg. Dan kan ik in ieder geval nog wat leren van hem.
De tijd verstrijkt en zit nu al ruim 100 km op de F210 en nog steeds geen rode Defender in zicht. Zo ver kan het nou toch niet meer zijn. op de route kom ik een hut met camping tegen eens vragen. Die zeggen geen rode defender te hebben gezien, de belgen van net zeiden van wel of hebben die zich vergist in de auto? Net na de hut en de camping ligt weer een doorwaarding. Oei deze lijkt wel nog moeilijker maar alles wat op de camping staat is er toch ook door heen gekomen, zo moeilijk zal het dan toch niet zijn met toch wat meer snelheid er dan maar door. Het water stroomt hier aardig en ik heb miek belooft geen gekke dingen te doen. Zou dit onder te gek vallen? Toch er maar door en achter af gezien was het geweldig. Maar ook wel even wennen aan dit. Dit is wel het uiterste wat ik ga. Als ik nog eens naar IJsland ga zitten er zeker grotere banden onder de auto. Ben vrijdag bij Edwin in Reyjavik, daar toch maar eens vragen wat zo’n geintje kost. Maar nog steeds geen Owen te zien. het landschap veranderd wel in 1 grote zwarte woestijn die her en der toch nog wel nat is. Toch verstandig om hier maar even wat snelheid te houden. Inmiddels heeft de klok al over tienen geslagen. Ik verwacht dat ik ook geen Owen meer tegen ga komen. Begin het vermoeden te krijgen dat we mekaar ergens in het begin van de F210 al ergens gemist hebben. Wel super jammer maar niks aan te doen. Terug gaan zie ik niet meer zo zitten is wat beginnen te regenen en de voorspellingen zijn ook de nacht regen . het is misschien maar verstandig om te zorgen dat ik weer op het asfalt kom. Na nog 1 wat vervelende doorwaarding en tientallen kleine komt dan eindelijk de 208 in zicht deze begint als gravelweg en wordt al snel asfalt.
Aan gekomen op de rondweg 1 even op de kaard kijken waar ik de nacht zal doorbrengen. Ik zit nu al weer zo ver naar het oosten dat de weg naar Laki (F206) vlakbij is. Wil ik morgen nog een poging wagen om bij Owen te komen is de F261 het enige alternatief. Deze komt halverwege op de F210 en begint net voor bij de camping waar ik in het begin van plan was om te overnachten. Op naar de zelfde camping maar dat is dan nog wel een dikke 120 km. Tegen half een sta ik dan toch weer terug bij af. Maar wel met een avontuur en veel ervaringen rijker. Deze trip geeft toch wel een apart gevoel. In het binnenland van alles en iedereen verstoken te zijn en zelf je gsm doet het niet. Als er wat is ben je echt helemaal op je zelf aan gewezen. Is toch een ervaring die ik niet had willen missen.
Zal morgen eens proberen om Owen te bereiken, eigenlijk best nieuwsgierig waar we mekaar nou mis gelopen zijn. op de kaart vindt ik het eerste probleem al. De wegenkaart geeft de noordelijke route van de F210 en de kaart van het binnenland geeft zo wel een zuidelijke als een noordelijke. Zou dus goed kunnen dat ik noordelijk ben gaan rijden en Owen zuid. Dat zou ook gelijk verklaren dat hij zei dat de weg goed te berijden is. En ik voor twee toch wel pittige oversteken kwam te staan.
Vrijdag ook Edwin eens vragen wat nou de juiste route voor mij had moeten zijn. dat betreft voel ik me nog wel een groentje wat betreft het rijden hier. Al heb ik gelukkig wel een top auto mee om het te kunnen.
Met veel indrukken en ervaringen maar eens lekker slapen en morgen maar weer zien.

Comments are closed.