Vrijdag 10 juli.
Na een heerlijk geslapen te hebben, komt Marieke met de ontdekking van de eeuw, er zit een zakje in haar slaapzak. Even voor de duidelijkheid ik was het niet. Na heerlijk gedoucht en ontbeten te hebben is het inmiddels al bijna twaalf uur. We beginnen langzaam aan steeds meer te relaxen.
Toch willen we ook weer verder, dus inpakken en onderweg. Eerst nog even boodschappen doen en weer de richting van Elborg op. Onderweg komen we weer de meest schitterde uitzichten tegen. Bij een van de vele mooie watervallen heerlijk samen zitten lunchen. Dit leven is zo toch wel heel goed.
Na de nodige foto’s en foto stops gaan we opzoek naar de in het boek beschreven warme bronnen. De eerst is met het boek goed te vinden, als je niet weet dat er hier 1 ligt rij je er ook zo voorbij.
Deze warme bron genaamd, Landbrotalaug, ligt aan de rand van een lava veld en maar een paar kilometer van de weg. Het water is dan ook super op in te zitten. Een natuurlijke hottube. Het water er in is super warm maar ook super lekker. En wat een uitzicht van uit bad. Dit wil ik thuis ook, zal wel wat sloop werk gaan worden en of de buren er bij van worden weet ik niet, heb ik dan nog wel buren. Denk dat half Julianadorp dan maar vlak moet en ik ergens een paar grote bergen moet maken. Toen wij aankwamen bij deze bron zat er nog een IJslandse familie. Dus even wachten en wat doe je dan als echte Nederlander. Je begint het stroompje water wat tui de bron komt af te dammen. Wat zijn wij toch goed in dat soort werk. Na dat deze familie het water had verlaten was de beurt aan ons. Het water was echt super. Net zo als al eerder vermelde uitzicht. Na een poosje werd het dan toch echt tijd om weer eens uit het water te gaan, al is dit op zich wel een straf.
Gelukkig staat er nog een bron in beschreven dus ook even opzoek naar die. Eerste instantie om alleen maar even te kijken. Deze bron, genaamd, Rauoamelslaug, is er echt 1 in de rij van als je het niet weet vindt je hem niet. De weg er heen is super mooi tussen de lava door, ook de kleuren van de lava veranderen hier steeds van zwart naar rood en alles wat er tussen zit. En dan sta je in eens voor een hek. Maar de weg loopt gewoon door. Hek open en weer dicht en door naar het volgende hek. Dit doet me toch wel weer ergens aan denken.(balgzand) Oke, heel even maar. En dan is de warme bron daar, het water is hier wat bruiner en troebeler dan bij de eerste maar deze is wel groter en dieper. Zelfs zwemen gaat in deze bron. Naast de bron loopt nog een koude beek, dit is dus echt een keuroord. Even kijken werd dus even zwemen en even langer zwemmen. Maar ook hier is het super vertoeven. Na een poosje beginnen we trek te krijgen, het idee is om bij de basaltformatie van Gerouberg, te eten en onderwel heerlijk te genieten van de rotsen. Dit was een uitstekende keus. Tegen acht uur savonds eten heeft dan ook wel wat en zeker als de zon nog zo lekker schijnt. Het doel is om vanavond nog in de buurt van Arnarstapi te overnachten. De weg er heen gaat langs super mooie bergen, ook de zon doet hier nog goed zijn best om alles nog mooier te maken. Als we in de buurt van Arnarstapi de camping zien besluiten we om nog verder door te rijden. Het IJslandse weekend is begonnen en de camping staat niet vol maar super vol. De zon wordt nu ook even vervelend, het verschil tussen weg en lava is door het felle tegenlicht bijna niet te zien. De omgeving zit er hier toch wel heel spannend uit, met overal lava. De berg Snaefellsjokull met zijn besneeuwde top maakt het plaatje echt af. De eerst volgende camping ligt in Hellissandur. Deze ziet er niet echt uitnodigend uit en slaan we over. Onderhand begint het wel later en later te worden. Aangekomen op de camping in Olafsvik loopt het tegen half twaalf, en zien we de zon onder gaan. Ja hij gaat hier echt onder, maar zo kort dat het niet donker wordt. Onderwijl tent opgezet en een heerlijk kopje thee om de dag af te sluiten.