Dinsdag 21 juli
Vandaag begint de dag op tijd,en behoorlijk koud, voor we weg gaan willen we eerst nog een lekker stuk wandelen tussen de lava en de gekleurde bergen van Landmannalaugar. Het is dan ook op en top genieten en iedere hoek die we om gaan geeft weer een nieuwe verrassing prijs. Ook de afwisseling is overweldigend, zo loop je op geel grind en dan in eens weer tussen de zwarte lava om even later langs stoomblazende bronnen te lopen. Met als extraatje de ontmoeting met een sneeuwhoen en haar vier jongen. Deze weten hier dus te over leven, je begint je haast af te vragen van wat.
Voor de wandeling hadden we alles al ingepakt om na terug komt ook gelijk weg te kunnen en via de F208 in zuidwaartse richting te kunnen gaan, het doel is om aan het eind van de dag in Laki aan te komen. Onderweg op de F208 nemen we eerst nog de afslag naar Eldgja. Dit is een immense vulkanische vuurkloof, deze is in 930 ontstaan en met zijn 40 kilometer de grootste ter wereld. In deze kloof ligt de waterval Ofaerufoss die in meerder stappen over de rand van de kloof valt. Pas als je in de kloof loopt begin je een idee te krijgen van hoe groot dit toch wel niet is. de water val is bijna schilderachtig om te zien. Na deze bijzondere indrukken zoeken we de auto weer op en gaan terug naar de F208 om deze verder te volgen. Na de nodige bochten, hellingen en rivieren komen we uiteindelijk op de rondweg 1 uit. Over de 1 rijden we eerst nog even naar Kirkjubaejarklaustur om te tanken en boodschappen te doen. Het is de bedoeling om bij de hut Blagil komende nacht te overnachten.
Ook eten we hier nog even de beroemde IJslandse hotdog. Dit is ook gewoon een broodje worst. Maar zo even tussen door wel even lekker. Na het even IJslands doen met de hotdog, pakken we onze reis weer op en gaat richting de 206. Dit is de weg die ons naar Laki zal leiden.
Een aantal weken geleden was ik ook al op Laki, toen was het weer veel minder mooi en had ik niet zulk gezellig gezelschap.
Als eerste komen we de waterval Fagrifoss tegen. Leuk om deze weer te zien en Marieke kannet als mijn van dit soort dingen super genieten, zeker geen straf om deze waterval dan ook weer te zien. De weg na Laki is op wat hobbels extra niet echt veranderd de laatste tijd. Maar de zon geeft er wel een heel ander beeld aan. Als we zijn aangekomen bij Laki beginnen we aan de klim naar de top. Nu is het mooi weer maar we weten niet wat het morgen doet, het zou toch zonde zijn als we morgen met regen naar de top gaan. Op de top aangekomen is het uitzicht schitterend. De rij met kraters , Laki is maar een van de 120 kraters die in 1783 zijn ontstaan bij een uitbarsting van de spleetvulkaan Lakagigar. Deze uitbarsting duurde van 8 juli 1783 tot 7 februari 1784, (negen maanden). Het was een van de meest catastrofale uitbarstingen die IJsland ooit gekent heeft. Ze werd vooraf gegaan door een serie van aardbevingen. Er ontstond een spleet van 24 km lengte, waaruit lava stroomde. De lavastroom bereikte uiteindelijk een lengte van 60 km. Een gebied van 565 vierkante kilometer werd bedolven onder de lava. Ongeveer op twee derde van de scheur ligt de Laki (818 meter hoog)
We kunnen in het noorden zelfs de gletsjers zien liggen. Wat een spectaculair uitzicht is dit, we genieten er beide dan ook super van. Wat een stilte en wat een ruimte. Na een poosje er van genoten te hebben en een stenenmannetje te hebben gebouwd, gaan we weer naar beneden. Beneden aan gekomen rest ons alleen nog de reis naar de kampeerplek bij Blagil. De route er heen is nog steeds net zo indrukwekkend als de vorige keer. zo rij je nog tussen de lava en dan in eens rij je op een vlakte van lava gruis en veel stof.
Blagil is een hut, waar in de zomermaanden groepen worden gehuisvest die vrijwillig werken in het nationaal park waar Laki in ligt. Dit soort groepen vindt je op ruim tien plaatsen op IJsland. Naast dat hier een hut staat is er ook de ruimte om te kamperen. Denk nou niet dat dit een vijf sterren camping is, het water komt via een slang ergens uit een beek. De toilet is een echt ouderwets toilet, met een hele grote poepdoos er onder. En meer is er niet. maar voor de plek tussen de lava en het uitzicht krijgt het zeker vijf sterren.
Het avond eten krijgt zeker weer een hele boel sterren al was de zalm van vanavond wat zouter dan de zalm van de vorige keer. maar zeker niet minder lekker.