Vrijdag 24 juli
De laatste dagen van Miek haar vakantie staan in het teken van lekker relaxen. Vandaag zijn we dan ook wat later onder weg naar Raufarholshellir, dit is een van de grootste lava grotten. Het eerste deel van de 1300 meter lange grot is makkelijk toegankelijk. Nieuwsgierig als wij zijn willen ook wij even binnenkijken en dalen af in de grot. Nu komt de lantaren die ik voor mijn verjaardag, van mijn broers heb gehad mooi van pas. Het lopen door de grot is meer een klim en klauter partij. Op verschillende plaatsen is het plafon naar beneden gekomen en kun je naar buiten kijken. Ook op andere plaatsen lijkt het als over er grote blokken steen naar beneden gekomen zijn. Bij het kijken naar het plafon van de grot zou je haast gaan verwachten dat er ieder moment nog meer rotsblokken naar beneden kunnen komen. Voorzichtig klimmen en klauteren we nog een stuk verder en besluiten dan toch maar weer eens terug te gaan. Weer buiten aan gekomen is de zon een welkome verwarming. In de grot was het toch wel vochtig en koel.
Na lekker weer opgewarmd te zijn rijden we door over de 427 nog even lekker hobbelen op een graffel weg en dan een heel stuk het asfalt op om een bezoek te gaan brengen aan de warme bronnen bij Krysuvik. Dit bronnen gebied wordt ook wel het mooiste bronnen gebied van zuidwest Ijsland genoemd. Vroeger was hier een zwavelmijn. Hier hangt ook weer de onvergetelijke lucht van zwavel. De grond heeft hier zo veel verschillende kleuren die met de zon er nog mooier uit komen. Hebt blijft genieten van deze natuurwonders. Na heerlijk hier een poosje te hebben rond gewandeld, stappen we in de auto en rijden een heel klein eindje verder om naast een pruttelende modderpoel onze lunch te nuttigen. Wat hebben wij zo een goed leven.
Na de lunch en de nodige foto’s gaan we richting de Blue Lagoon maar niet voor dat e nog even naar de vogelrots Krysuvikurberg zijn geweest. De weg er heen is al een super mooie weg en heeft alle facetten van de IJslandse wegen in zich. Diepe geulen, veeroosters, stenen, hellingen en zelfs nog een doorwaarding. Dit is dus de weg om voor Marieke even af te kikken van de IJslandse wegen. De rotsen en de kust mogen er op dit punt ook zeker zijn en het is dan ook super genieten.
De terug weg is net zo genieten als de heen weg, aan het eind van de weg nemen we het laatste stukje graffel weg richting Grindavik. Dit was ook eigenlijk een beetje de start van onze reis samen.
Net na Grindavik nemen we de weg naar de Blue Lagoon. Hier zijn we de rest van de middag en avond geweest tegen negen uur reden we pas richting de camping in Reykjavik.
In de Blue Lagoon is het toch best wel goed vertoeven. Dit meer wat aan gelegd is in een lavaveld,wordt gevuld met heerlijk warm water dat afkomstig is van de nabij gelegen Svartsengi-warmwater- en krachtcentrale. Daar wordt het water dat extreem zout is (12,5 procent) gebruikt om gewoon ‘water’ te verwarmen. Het komt uit 1800 meter diepe bronnen en heeft een temperatuur van 70 graden Celsius. Een natuurlijk mengsel van mineralen,blauwwier en silicium/kiezel vormt op de bodem van het meer een witte afzetting en geeft het water een typische melkachtige-lichtblauwe kleur. Aan het water en de witte klei van de Blue Lagoon wordt een heilzame werking toegeschreven
Het was heerlijk om steeds van het warme water naar de sauna en dan weer lekker onder het koude water. Zelfs in het stoombad was het goed vertoeven.
Ook het modder masker wat Miek mij aanmeet was super. Ja snap dat jullie het jammer vinden dat hier geen foto’s van zijn
Onderweg naar Reykjavik kwamen we gelukkig gelijk een supermarkt tegen die tot laat open is. We waren eerst van plan om bij de Ikea te gaan eten maar door dat het zo goed vertoeven was in de Blue Lagoon waren we daar voor te laat. Na nog wat boodschappen gedaan te hebben zijn we uit eindelijk op de camping in Reykjavik beland.
Hier begonnen we pas tegen tien uur met koken. Miek was zo aardig om dezelfde avond nog de wasmachine aan te zetten. Het enige probleem dat zich voor deed was dat deze er mee stopte. Dit resulteerde erin dat we pas tegen middernacht aan het eten waren, ook wel eens apart.