Zaterdag 25 juli
Na een heerlijke rustige nacht en een gezellig ontbijtje zoeken we de kaart op van Reykjavik en gaan onder weg naar het centrum van de stad. Als echte Hollanders parkeren we de auto net buiten het betaald parkeren. Het zonnetje schijnt weer en dat maakt alles gelijk een stuk mooier.
het is leuk te zien dat in Reykjavik zowel oud als nieuw en goed en slecht onderhoud naast mekaar staan. Dit geeft toch een bepaalde charme aan de stad.
De eerste stappen gaan in de richting van de kerk, het enige wat jammer is, is dat deze in de steigers staat. Maar van binnen ziet het er super uit. Wat een ruimte en een rust. Kerken blijven toch iets aparts hebben en deze zeker. Is hij nu niet op zijn mooist aan de buiten zijde. Na de kerk gaat onze verkenning en strooptocht naar souvenirs door. Je kunt wel merken dat Reykjavik het voor een deel moet hebben van de toeristen overal hangen de vlaggetjes taxfree uit.
Reykjavik is het oudste handelscentrum van het land. Waar de Engelsen in het begin van de 15de eeuw startten met visserij en vishandel totdat zij verdreven werden door de Duitsers, die er langer dan een eeuw de stad overheersten, tot aan het begin van de 17de eeuw. Deze Hansa-handelaren werden door Deense kooplieden vervangen al gevolg van het handelsmonopolie dat door de Deense koning in 1602 was opgelegd.
Tegenwoordig is het grootste deel van de inwoners in dienst van de visserij en de visverwerkende industrie, handel, dienstverlening en diverse fabrieken.
Als we door het centrem lopen kun je goed zien dat Reykjavik zich goed kan meten met andere hoofdsteden, ook al heeft het de grote van een gemiddelde provinciestad in Nederland.
Na een poosje op stroop tocht te zijn geweest doen we een terrasje aan om wat te eten en te drinken. Het zit dan ook heerlijk in het IJslandse zonnetje. Na zo een poosje genoten te hebben moeten we nog zeker even een ijsje halen. Voor het eerst gaat Roel dan ook op de foto met 2 ijsjes en een hoop tassen, was ik nou aan het winkelen of werd ik als pakezel gebruikt? Wie het weet mag het zeggen.
Oke de meeste dingen die mee terug gaan zijn van mijn dus de pakezel was dit keer anders om. Na de laatste inkopen nog even opzoek neer een mooie zalm om vanavond te eten. Het is de laatste avond dat Miek hier is, er wordt dan ook zeker een afscheidsmaal aangericht. Waarbij ook de laatste fles wijn open gaat.
De tijd vliegt zo als je samen onderweg bent. Het was dan ook super om Miek als gezelschap mee te hebben en is jammer dat ze weer gaat. We hebben niet eens ruzie zitten over links of rechtsaf. Dat moeten we dan nog maar eens in Nederland doen.
Voor degene, die toch wel nieuwsgierig zijn wat er allemaal meetrug komt. Zou zeggen kom eens op de koffie.