Maandag 27 Juli
Vandaag begon de dag gelukkig weer met een zonnetje. Het was om acht uur dan ook al warm in de tent en tijd om op te staan. Vandaag zal ik Reykjavik weer achter me laten en langzaan aan richting het oosten gaan, om zes augustus de boot terug naar Denemarken te nemen. Het plan is om de komende dagen zo veel mogelijk in het binnenland te rijden en misschien nog ergens met Owen af te spreken. Ben de laatste keren Steeds vergeten om hem op de foto te zetten voor dit verslag.
Na rustig in gepakt te hebben en de laatste mailtjes gedaan te hebben, vertrek even voor twaalven dan toch uit Reykjavik. Jammer genoeg zal ik deze gezellige stad deze reis niet meer aan doen. De camping hier is toch wel de verzamelplek met IJslandgangers. Mijn plan is om de F26 op te gaan en deze vandaag , tot halverwege te rijden en hier op de camping te overnachten. Dit ook in afwachting of ik van Owen nog een sms terug krijg. De sms van vanmorgen vertelde dat hij de komende dagen via de zuidkust naar Reykjavik gaat en maandag een groep oppikt en daarmee richting Porsmork. Voor mij zou dat een optie zijn. Dan stel ik de plannen wat bij en neem net de F910 naar Askja maar dan neem ik deze terug vanaf Askja om zo maandag aan te komen in Porsmork en dan via de 1 terug naar het oosten te gaan.
Mis vandaag toch wel mijn reismaatje en navigator alles gaat gelijk een stukje minder snel. Om op de kaart te kijken moet ik nu zelfs weer stoppen. Was de afgelopen weken dan ook wel heel gezellig.
Langzaam aan laat ik Reykjavik achter mij en begint de reis over de rondweg 1 richting Selfos. Het is nog lekker rustig op de weg en het schiet dan ook lekker op. Onderweg kan ik dan ook heerlijk genieten van het uitzicht en de zon. In Selfos aangekomen besluit ik om hier eerst maar even boodschappen te doen. Met de bedoeling om veel in het binnenland te blijven is het wel handig om wat meer mee te nemen dan normaal. Gelukkig is het in de supermarkt ook niet druk en kan dan ook lekker opschieten. Zelfs het verzoek van Marieke om bepaalde snoepjes mee te nemen lukt ook meteen. Niet alle winkels hebben het zelfde assortiment, ook de winkels van de zelfde keten hebben een ander assortiment. Het blijft soms dus een gok of je alles wat je wil hebben in een winkel vindt. Dit keer lukt alles in 1 keer en kan ik mijn weg vervolgen.
het eerste wat op viel in Selfos is dat er hier meer wind staat dan in Reykjavik, gelukkig blijft het zonnetje wel schijnen en is de temperatuur heerlijk aangenaam.
De reis gaat verder naar de F26 bij een van de laatste tankstations gooi ik de tank vol en vul ook gelijk de jerrycans op het dak. Nu ik nog niet weet wat ik ga doen is het misschien wel verstandig om alles vol te hebben zitten. Onder het moto “beter mee verlegen dan om verlegen” bij het tanken word het toch al jas aan. De wind is hier al een stuk kouder en de lucht is niet meer zo mooi helder blauw. Ook de jerrycan met benzine om op te koken vul ik gelijk maar even bij. Met alles weer aan gevuld kan de reis richting de F26 dan ook echt beginnen. Voor ik uiteindelijk weer op de graffel zit moet ik eerst een heel stuk asfalt. Dit rijd over het algemeen super hier op IJsland. Alleen vandaag werkt de wind behoorlijk tegen en letterlijk ook, ik heb tegen windt en niet een beetje ook ben best benieuwt hoe veel wind er staat, naar mijn idee staat er toch wel een kleine 8 of zo. Overal zie je dan ook grote stof wolken opwaaien, en nee dit zijn niet de wolken achter een auto. Op plaatsen waar de 26 in de open vlakte ligt, rij je gewoon door het stof, zelfs zand en af en toe kleine steentjes waaien voorbij. Het weer begint dan ook steeds slechter te worden en zo af en toe valt er een spat regen. Dit was niet helemaal de afspraak voor vandaag. Ik had toch om mooi weer gevraagd.
Waar de 26 overgaat in de F26 is het weer al zo veranderd dat het regent en er een zware wind staat. Zo zwaar dat het soms niet eens leuk meer is. Het lijkt wel te stormen. Uhm correctie, het is aan het stormen. Zo af en toe stopt het met regenen. Maar de bewolking lost niet op. Ik moet dan ook alle mooie vergezichten missen. Op deze manier de Sprengisandur te beleven heeft ook wel wat. Het is een groot heuvel landschap met niets anders dan stenen en zand.
Gelukkig heb ik onder de wolken door nog wel af en toe een mooi zicht op de gletsjers.
Vatnajokull is niet alleen de grootste ijskap van IJsland en Europa, maar ook de op twee na grootste van de wereld. Deze kolos met een oppervlakte van 8456 vierkante kilometer en ligt ten oosten van de weg. Met mooi weer is deze een groot deel van de route te zien, hij is jammer genoeg voor mij, door de wolken niet helemaal te zien. Ik mag alleen maar van de onderkant genieten. Ook die is mooi. Maar rede genoeg om ooit nog eens met ander weer terug te komen.
Hofsjokull is met een hoogte van 1760 meter en 925 vierkante kilometer de op twee na grootste gletsjer van IJsland, en ligt ten westen van de weg. Ook deze wordt voor een groot deel door de bewolking aan het zicht onttrokken. Maar gelukkig is er nog genoeg om van te genieten.
Of het nou door het stof komt of door het gestuiter op de weg, maar in eens hoor in de omvormer piepen en gelijk brand de zekering door. Op dat moment lag er alleen en accu van mijn foto toestel aan. die liggen er wel vaker aan onder het rijden. Ook een nieuwe zekering gaat gelijk door. Zelfs als ik de schakelaar op off zet blijft er een lampje branden en de omvormer doorzoemen zonder de ventilator te gebruiken. Dan de kabel bij de accu maar los en vanavond of morgen maar eens kijken wat er loos is. als deze het nu echt begeven heeft wordt het wel een stuk lastiger om mijn blog bij te gaan houden, zeker nu ik meer in het binnenland zit zonder netstroon. Aan de andere kant heeft hij het al wel de afgelopen weken vol gehouden. In Nederland er maar mee terug en kijken of het onder de garantie valt.
Bij het naderen van de Camping sta ik wel even in dubio , het weer is zo slecht dat een tent opzetten niet tot de opties behoord. De andere opties zijn door rijden maar dat betekent de hele F26 vanavond nog uit rijden, in de auto slapen dat zou dan zowel hier op de camping als gewoon ergens onder weg kunnen. Of kijken of er ruimte in de hut is en daar slapen. De keuze valt op de laatste.
In de auto is het zo krap en buiten koken is ook geen pretje.
Heb ik even geluk er is nog zat plek in deze hut. de hutten, het zijn er twee liggen in de Nyidalur. Dit is een op 800 meter hoog gelegen dal (nieuwe vallei) ten zuidwesten van de Tungnafellsjokul werd pas in 1845 ondekt. Een andere naam voor dit dal is meer toepasselijk Jokldalur (gletsjervallei). De hutten hier behoren toe aan de Trekkersclub (Touring Club of Iceland).
Tungnafellsjokul met een hoogte van 1533 meter en 50 vierkante kilometer is dit een van de kleinste gletsjers van IJsland. Deze gletsjer is ook nog op een andere manier beroemt. In 1984 werd hij door geheim agent 007, James Bond, beklommen tijdens de opnemen van A View to a Kil.
Na mijn slaapzak en andere dingen in de hut gebracht te hebben. Neem ik een kijkje in de keuken. Hier mag iedereen gebruik van maken om zijn eten klaar te maken. Het is inmiddels al bijna zeven uur en ik krijg wel honger, voor dat ik bij het gas kan moet ik zeker nog een poosje wachten op de gene die voor mij zijn. Dan eerst eens naar de toilet. Daar kom ik bij de was gelegenheid wel een heel mooi luw hoekje tegen. Hup brander uit de auto en daar mijn eten even koken. Twee Canadezen, vinden dat wel een hele vindingrijke oplossing. Onder het lege eten van mijn pannetje eten, begin ik aan mijn verslag van deze dag. Met in mijn achterhoofd dat ik mijn laptop niet kan opladen. Dus tot maximaal 50 procent leeg trekken en dan stoppen. Mocht morgen de kaart van mijn fotocamera vol zitten kan ik die nog wel legen. Toch wel lastig dat de omvormer niet meer werkt. Nadat mijn pan leeg is toch maar even in de keuken kijken of ik daar even een pan en lepel mag afwassen. Daar kom ik Davy en Nicoline tegen, Davy is van oorsprong Belg maar woont nu in Kopenhagen (Denemarken) samen met Nicoline. Wel leuk om toch ook nog even Nederlands te kunnen kletsen. Davy en Nicoline zijn met de boot van uit Denemarken gekomen en vandaar gelijk door gegaan naar Askja en zijn vanaf Askja lopend naar deze hut gekomen. Het was een hele stoffige trip bijna alle ritsen van de tent en jassen hebben het begeven. Davy is al vaker op IJsland geweest, zo heeft hij in het verleden de Sprengisandur op de fiets gedaan. Met de auto is het al een beste trip laat staan met de fiets. Als we het over diepe doorwaardingen krijgen laat ik de foto’s zien van de doorwaarding op de F210 een Duits echtpaar wat ook even meekijkt schrikt van de diepte en vracht zich af of dit wel verantwoord is met hun auto en of ik niet onverantwoord bezig geweest was. Na het vertellen dat er nog een auto bij was snapten ze dat er gelijk hulp zou zijn. Na nog wat gekletst te hebben met deze en gene, verdwijnt iedereen tegen een uur of tien toch zijn slaap zak in. Buiten regent en waait het dan nog steeds. Geloof dat ik toch een verstandige keuze heb gemaakt.