Maandag 3 Augustus
Gisteravond werd er van wegen de regen weer in de opening van de tent gekookt. Iets wat langzaam aan bijna gewoonte begint te worden. Ook het maken van mijn blog gebeurde gister wel op een iets wat aparte plaats. De omvormer heeft het dan ook echt begeven en ik ben ook niet verder opzoek gegaan naar wat er mee aan de hand zou kunnen zijn. het wordt thuis gewoon de bon opzoeken en er mee terug naar de winkel. De enige plek waar ik gisteravond dan ook mijn laptop aan de stroom kon hebben was, niet gelijk beginnen te lachen, op de toilet. Ik was toch de enige op de camping dus ben daar maar eens rustig gaan zitten en mijn verhaal gaan zitten schrijven. Is dit nou wat ze bedoelen met oplossingsgericht denken?
Het regent nu ook nog steeds dus besluit me nog maar even lekker om te draaien en een boek er bij te pakken. Tegen half elf word het dan toch wat droger en tijd om er uit te gaan en lekker onder de doch te gaan staan. Toch wel makkelijk als je een hele camping voor je alleen hebt, je hoeft nergens te wachten. Nou ja hele camping het is een klein gratis campinkje aan de rand van Eskifjorour.
Gister middag kon ik de berg toppen, tegen over de camping nog zien, nu hangen hier dikke wolken en zo af en toe drupt het wat.
Vandaag is het de nationale feestdag op IJsland en alles is dan ook gesloten. Vandaag dus geen museumpjes of iets van die aard. Na mijn tent af gebroken te hebben en alles ingepakt te hebben, wil ik toch nog even mijn olie en koelvloeistof checken. Ook de spanrol van de Multi-riem begint meer dan af en toe te zeuren. Op het moment dat ik de motorkap open hebt komt er in een witte bestel bus met Nederlandsenteken en een motor achter op de camping oprijden. Bedenk me gelijk deze ken ik ergens van. We zijn mekaar de eerst dag dat we op IJsland waren. In Egelsstadir tegen gekomen. Gerard is even net zo verrast als ik. Maar het is wel leuk om mekaar zo ineens even weer te zien. Gerard vraagt of ik zin aan koffie heb, dat is niet tegen dovenmansoren gezegd, natuurlijk heb ik daar zin in. De zon komt er ook nog bij door dus ik pak de stoelen uit de auto en wat lekkers voor bij de koffie. Al gauw komen de kaarten te voorschijn met waar een ieder geweest is en zijn ervaringen. Gerard reist al zijn hele leven met campers, die hij zelf bouwt. Na het overlijden van zijn vrouw heeft hij uiteindelijk deze bus gekocht en omgebouwd tot camper. Hij heeft er dan ook alles op en in zitten. Iedereen denkt dat ik al lang op IJsland zit, Gerard zit hier nog vier weken langer.
Hij doet het dan ook rustig aan maar denkt dat hij net als mij de laatste week wel iets heeft van, het mag nu best naar huis. De motor gebruikt hij om nog verder het binnenland in te kunnen al vallen de wegen hem daar wel eens wat tegen en het water zal hij dan ook niet snel doorgaan. Toch vindt ik het wel knap als ik hoor waar hij overal al is geweest met zijn camperbus. We zitten zo gezellig dat de tijd omvliegt en ik maar besluit om mijn tent weer hier op de camping op te zetten. Onder dat we zo gezellig hebben gezeten is er nog een IJslandse vouwwagen verschenen. Onder dat ik bezig ben om mijn tent op te zetten verschijnt er een IJslander met een redelijke caravan niet veel later verschijnt er nog een maatje groter. Groter betekent dan ook echt groter, zelfs twee keer de lengte van mijn auto. Na een hoop heen en weer steken weet hij deze dan toch op zijn plek te krijgen. Dit lijkt mij dan ook geen caravan meer maar meer een rijdende bungalow. Wij vragen ons dan ook echt af wat je met zo’n grote caravan op IJsland moet. Na het eten doen Gerard en ik nog een kop koffie in zijn camper, het begint buiten al wat meer donker te worden en ook begint het steeds vochtiger en daardoor ook kouder te worden.